ویرجینیا وولف عزیز!
دیروز سر کلاس، موقع درس دادن مقاومت مصالح سمفونی شماره 9 بتهوون را به عنوان موسیقی پس‌زمینه گذاشتم. ترکیب جادویی و هیجان‌انگیزی شده بود از رفتار الاستیک جامدات و نت‌های رقصنده در فضای کلاس. کلاس به یک دنیای افلاطونی تبدیل شده بود. فک دانشجوها را باید از روی زمین جمع می‌کردی. برای اولین بار بود توی عمرشان سر کلاس کسل‌کننده مهندسی با چنین دنیایی مواجه می‌شدند.
مراقب خودت باش.
گوریل کلاسیک!

نوشته شده توسط گ ف | در جمعه ۱۳۹۶/۱۲/۲۵ |